سخن از بخت نگاهي نيست
که بر او عايق بيرنگ بلور
راه نتواند بست
به زماني که بلوغ نور
رنگ ها را به هماغوشي درباغ فرا مي خواند .

سخن از بهت مه آلوده چشماني ست

که پس پنجره بسته به جا مي ماند .

ممنونم زيبا بود