عبد توام اگر ز کرم باورم کني
پا بر سرم بنه که ز عالم سرم کني
يا همچو شمع سوخته کن، قطره قطره آب
يا شعله اي ببخش که خاکسترم کني
عمري به زخم هاي تنت گريه کرده ام
تا وقت مرگ، خنده به چشم ترم کني